East Coast No.5: Am I in Paradise??

It’s funny how I always find time to write at airports. I might only be there for a few hours, but I get more things done than when I stay at a place for several weeks, or even months! I guess airports are just a place of transition, little stops inbetween adventures where you can simply press pause and reflect on time that passed. Just like I am sitting at the airport in Adelaide right now, looking through pictures of the last couple days, but also ones from months ago, and it brings back so many memories!

FYI, I just came back from Alice Springs to check off the last spot on my Australia-list. I still cannot believe I was actually there and saw all the things I saw, it was so much better than I had hoped it to be and again I met some pretty cool people to share these experiences with!

But I’ll have to slowly finish off the East Coast first, we’re almost there, haha!

Op de een of andere manier zijn het altijd vliegvelden waar ik tijd vind om te schrijven. Ookal ben ik er maar voor een paar uurtjes, ik krijg er veel meer voor elkaar dan op plekken waar ik meerdere weken, soms wel maanden doorbreng. Op vliegvelden krijg ik altijd een beetje het gevoel alsof ik tussen twee werelden in zweef, tussen avonturen hang. Een plek waar je even op pauze kan drukken en op de afgelopen weken terug kunt kijken. Precies zo’n rewind-momentje heb ik nu op het vliegveld in Adelaide terwijl ik foto’s van maanden geleden aan het bekijken ben. Zo veel leuke herinneringen komen weer boven!

Waarom zit zij nou alweer op een vliegveld, zou je misschien denken. Dat komt omdat ik net teruggekomen ben van een paar dagen in de outback, letterlijk the middle of nowhere, om mijn ToDo-lijstje af te ronden. Ik kan nog steeds niet helemaal geloven dat ik er toch echt ben geweest en dat heb gezien wat ik tot nu toe alleen maar op ansichtkaarten kon bewonderen. Het was zo veel mooier dan ik had gehoopt en weer heb ik zulke leuke mensen leren kennen met wie ik dit heb mogen beleven!

Maar nu moet die oostkust toch echt langzaam afgerondt worden, want er wachten nog zo veel andere verhalen en foto’s van andere plekken op dit gigantische eiland!

AIRLIE BEACH 

Due to some camera issues, I didn’t take many pictures inbetween Noosa and Airlie, even though I had a really good time traveling with Steffi, my new travel companion for a few days. We spent quite a few hours in the car, singing to good music, went for a surf in Noosa together, did the distillery tour in Bundaberg, made our badass salad at the beach in Agnes Water, got lost somewhere between Tannum Sands and Gladstone and went dunny-hunting in Rockhampton, haha!

From Rocky, I took a bus up to Airlie Beach, where my tour to the Whitsundays started.

Door camera-probleempjes (ik heb niet zo veel geluk met electronica zul je misschien wel gemerkt hebben…) heb ik tijdens mijn reis met Steffi, mijn reisgenootje voor een aantal dagen, niet bepaald veel foto’s kunnen maken. We hebben samen aardig wat uurtjes in de auto gezeten en met foute muziek meegekrijst, zijn samen wezen surfen in Noosa (of hebben het tenminste geprobeerd), hebben een rum-distilleerderij in Bundaberg bezocht, de meest fancy salade ever gemaakt in Agnes Water aan het strand, zijn ergens tussen Tannum Sands en Gladstone totaal verdwaald en op wc-jacht geweest in Rockhampton, haha!

Vanaf Rockhampton ben ik met een bus verdergereden naar Airlie Beach, waar mijn Whitsunday-tour zou beginnen.

WHITSUNDAY ISLANDS

No. Words. 

It DID look like on all those Google pictures, and it was unreal. I spent three days on a catamaran, lying on deck like a dead fish (and loving it!), getting blinded by the whitest beach in the world and watching my crazy Canadian eat her spaghetti through a didgeridoo.  

Het zag er toch echt zo uit als op de afbeeldingen van Google. Het was een sprookje, een paradijs voor strandliefhebbers zoals ik! Ik heb drie dagen op een catamaran gewoond, als een dode vis op het dek gelegen en van de zon genoten, werd verblind door het witste strand ter wereld en werd getuige van een eet-je-spaghetti-door-een-didgeridoo-weddenschap die werd verloren en hilarisch eindigde.

 

MAGNETIC ISLAND

From Airlie Beach, I moved on to Townsville with two Dutchies, Koen and Lilian with whom I ended up driving all the way to Cairns! Funny enough, crazy Canadian (love you Lauren) happened to be Airlie too, so we spontaneously decided to go to Magnetic Island together, which is only half an hour by ferry from there. This weekend ended up being a perfect little holiday with loads of walks, beaches, wildlife, laughter and barbiecars!

Vanaf Airlie Beach ben ik verdergereden naar Townsville met twee mededutchies, Koen en Lilian, met wie ik helemaal tot aan Cairns mee mocht reizen! Toevallig was mijn spaghetti-slurpster uit Canada Lauren ook in Airlie, en spontaan besloten we om samen voor een paar daagjes naar Magnetic Island te gaan, een prachtig klein eilandje wat binnen een half uurtje met de veerboot te bereiken was. Het was een perfect weekendje weg, een klein beetje vakantie tussen het reizen door (want ja, reizen is niet alleen maar ijsjes eten en een paar fotootjes maken, na een tijdje wordt het toch ook best wel vermoeiend!). We genoten van het (gelukkig) heerlijke weer met veel wandelingen, stranden, koala’s, kangoeroe’s, hysterisch gelach en barbiecars!